Lan honek , erreferentziatzat hartu du ekolinguistikaren planteamendu teorikoa, zeinek, hizkuntza eta hizkuntza-talde guztien berdintasunaren eta duinstasunaren onarpen soziala duen helburu, nagusitasun/gutxiagotasun linguistikoaren baloratze hierarkikoari eta ideologia espansionista eta menderatzaileei amaiera ematen diolarik. “Aniztasun” kontzeptua hizkuntza gutxiagotu anitzetan, interkomunikazio-prozesu baten bidez jasoak, gizabanakoen arteko etika lingustikoaren aldeko eskakizuna egiten du eta kontserbatzearen arteko (folklorizazio eta ondare gisa gorde beharreko hizkuntza-objektua) eta kultibatzearen arteko aldagaiak (garapen aldakorra, eboluzioa eta aniztasunaren elkarrekiko bilakaera) planteatzen ditu.